Lewis & Short

trĭfārĭam (collat. form trĭfārĭē, Diom. p. 279 P.), adv. [trifarius],

  1. I. triply, in three places (not ante-Aug.): trifariam adortus castra, Liv. 3, 22, 7: muniebant Romani, id. 5, 26, 7: distraxere exercitum, id. 26, 41, 20: epulas dispertire, Suet. Vit. 13.
  2. II. Triply, in a threefold manner, in three ways: destruitur propositio trifariam, App. Dogm. Plat. 3, p. 32, 24.