Lewis & Short

sustentācŭlum, i, n. [sustento], a prop, stay, support.

  1. I. Lit. (post-Aug. and very rare): sustentaculum, columen, Tac. H. 2, 28.
  2. II. Transf., sustenance, nourishment: sustentaculum sumptuosum corporis, Aug. Mor. Eccl. Cath. 33.