Lewis & Short

scortĕus, a, um, adj. [scortum, I.], made of hides or leather, leathern: etiam nunc dicimus scortea ea, quae ex corio ac pellibus sunt facta, Varr. L. L. 7, § 84 Müll.; cf. Ov. F. 1, 629; and Fest. s. v. scorta, p. 330 Müll.: fascinum, Petr. 138, 1: pulvinus, Cels. 8, 12: asses, Hier. Chron. ad annum MCCC.
In a lusus verbb.: scorteum scortum, i. e. wrinkled, old, App. M. 1, p. 105, 36.
Subst.: scortĕa, ae, f. (sc. vestis), a garment of skins or leather, Sen. Q. N. 4, 6; Mart. 14, 130; Isid. 20, 7, 1.