Lewis & Short

scintillo, āvi, 1, v. n. [scintilla], to sparkle, glitter, glow, gleam, flash (poet. and in post-Aug. prose; cf. fulguro).

  1. I. Lit.: templa caeli, Lucr. 6, 644: fulgetra, Plin. 2, 43, 43, § 113: clipeus ardens, id. 2, 34, 34, § 100: testā ardente oleum, Verg. G. 1, 392: oculi, Plaut. Men. 5, 2, 77: carbunculi contra radios solis, Plin. 37, 7, 25, § 95: cristae, Sil. 7, 593.
  2. II. Trop.: scintillavit cruentis Ira genis, Sil. 9, 562: tunc Venus et calidi scintillat fervor amoris, Calp. 5, 22: cupiditatis ardor, qui scintillet in animis audientium, Ambros. Psa. 118, Serm. 18, 22.