Lewis & Short

saucĭus, a, um, adj., wounded, hurt.

  1. I. Lit.: omnes saucios Convisit, Att. ap. Non. 398, 4: multis civibus sauciis, Varr. ib. 398, 13: videmus ex acie efferri saepe saucios, Cic. Tusc. 2, 16, 38; so, too, in milit. lang., Caes. B. G. 3, 4 fin.; 5, 36; id. B. C. 3, 75; 3, 78 al.; cf. humorously: saucius factus sum in Veneris proelio: Sagittā Cupido cor meum transfixit, * Plaut. Pers. 1, 1, 24: taurus, Verg. A. 2, 223: funesto saucia morsu, Ov. M. 11, 373: bracchia direptā saucia fecit acu, id. Am. 1, 14, 18: gravissimis vulneribus, Vulg. 2 Macc. 14, 15.
    In a Greek construction: Haemon Corruit ipse suo saucius ense latus, Prop. 2, 8, 22 (2, 8, b, 6); cf.: stat saucia pectus, Tib. 1, 6, 49.
    In the time of Quintilian freq. in prose: jam vulgatum actis quoque saucius pectus, Quint. 9, 3, 17.
    1. B. Transf., in gen., smitten, injured, enfeebled, ill, sick, distempered, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
      1. 1. Of living beings: gladiatori illi confecto et saucio consules imperatoresque vestros opponite, Cic. Cat. 2, 11, 24.
        Of sick persons: fato saucia (for which previously, affecta), Prop. 2, 28 (3, 24), 31; cf.: mulier diutino situ viscerum, App. Mag. p. 318, 21; cf. also infra, 2.
        Of hungry persons: Belua male saucia, Sil. 15, 789.
        Of intoxicated persons: quid dicat, nescit saucia Terpsichore, giddy, reeling, Mart. 3, 68, 6: Galli hesterno mero saucii, Just. 24, 8, 1: saucios per noctem opprimit, id. 1, 8, 8; App. M. 7, p. 195, 16.
      2. 2. Of things: (tellus) rastro intacta nec ullis Saucia vomeribus, wounded, torn, Ov. M. 1, 102: securi Saucia trabs ingens, id. ib. 10, 373; cf.: (janua) nocturnis potorum saucia rixis, Prop. 1, 16, 5: malus celeri saucius Africo, Hor. C. 1, 14, 5: glacies incerto saucia sole, weakened, melted, Ov. M. 2, 808: alvus lubrico fluxu saucia, attacked, diseased, App. M. 4, p. 144, 3; cf. supra, 1.: incaluit quoties saucia vena mero, excited, Mart. 4, 66, 12; cf. supra, 1.
  2. II. Trop., wounded, smitten by love (so most freq., as in all languages); cf. supra, I., the passage from Plautus: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8, 18 (Trag. v. 288 Vahl.; a transl. of Ἔρωτι θυμὸν ἐκπλαγεῖσα, Eurip. Med. prol. 8): regina gravi jamdudum saucia curā, Vulnus alit venis, Verg. A. 4, 1: mens amore, Lucr. 4, 1044: vir Pieriā pellice, Hor. C. 3, 10, 15: ipse a nostro igne, Ov. H. 5, 152: a quo tua saucia mater, id. R. Am. 5; Tib. 2, 5, 109.
    1. B. In gen., wounded, hurt, offended, injured in any way: subesse nescio quid opinionis incommodae sauciumque ejus animum insedisse quasdam odiosas suspiciones, Cic. Att. 1, 17, 1: Juno saucia dictis, Stat. Th. 1, 248: saucius dolore multo, Prud. Cath. 9, 90: Servilius de repetundis saucius, injured, sullied in character, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 3.
          1. (β) Post-class. with gen.: Psyche aegra corporis, animi saucia, App. M. 4, p. 157: fatigationis hesternae saucius, id. ib. 2, p. 121: clientes famae et salutis saucii, Aus. Prof. 5, 15.