Lewis & Short

sarrītor (collat. form sartor), ōris, m. [sarrio].

  1. I. A hoer, weeder, Varr. R. R. 1, 29, 2; Col. 2, 13, 1.
  2. * II. Trop.: sator sartorque scelerum et messor maxime, i. e. cultivator, Plaut. Capt. 3, 5, 3.