Lewis & Short

rūs, rūris (used in the plur. only in nom. and acc.), n. [etym. dub.; cf. Zend. ravanh, broad, free; ravan, a plain; Germ. Raum, space], the country (opp. to the city), lands, fields; a country-seat, farm, estate, etc. (cf.: fundus, praedia): pascua reddere rura, Lucr. 5, 1248; cf.: laudato ingentia rura, Exiguum colito, Verg. G. 2, 412: aspera dumis Rura, id. A. 4, 527: paterna rura bobus exercet suis, Hor. Epod. 2, 3: obsita pomis Rura, Ov. M. 13, 720: coli rura ab ergastulis pessimum est, Plin. 18, 6, 7, § 36: habet animi causā rus amoenum et suburbanum, a country-seat, Cic. Rosc. Am. 46, 133; cf.: rus urbanum, Just. 31, 2, 3: urbe relictā rura peragrantes saepe soli sumus, Cic. Off. 3, 1, 1: rure frui, Ov. P. 1, 8, 40.
Acc.: rus, in answer to the question whither? quom rus homines eunt, to their country-seats, Plaut. Capt. 1, 1, 10: rus ibo, Ter. Eun. 1, 2, 107; 2, 1, 10: rure redire, from the farm, Plaut. Merc. 3, 3, 25; 4, 3, 6; 5, 18; 21; Ter. Eun. 3, 5, 63; 5, 4, 45 et saep.; so, rure venire, Plaut. Truc. 3, 2, 26: rure huc advenit, Ter. Hec. 1, 2, 115: adveniens mater rure, Plaut. Merc. 4, 5, 25; for which, less freq.: ruri redire, venire, etc., id. Truc. 3, 2, 1; 25; id. Most. 5, 1, 28: plus plaustrorum in aedibus Videas, quam ruri, in the country, id. Aul. 3, 5, 32: si illi sunt virgae ruri, at mihi tergum domi’st, id. Bacch. 2, 3, 131; so, ruri (cf. Zumpt, Gram. § 400), id. Capt. 1, 1, 16; id. Cas. 1, 1, 38; 41; 2, 6, 68; 4, 2, 2; id. Cist. 2, 1, 14; id. Most. 1, 1, 4; 7; 18 et saep.; Ter. Ad. 1, 1, 20; 1, 2, 15; 3, 3, 47 al.; Cic. Off. 3, 31, 112; Brut. ap. Cic. Clu. 51, 141; less freq.: rure esse, etc., Plaut. Trin. 1, 2, 29; id. Cas. 1, 1, 17; 22; Titin. ap. Charis. p. 115 P.: mori rure, Liv. 38, 53; Hor. Ep. 1, 7, 1; 14, 10; Ov. A. A. 2, 229.
With an adj.: rure paterno, Hor. Ep. 1, 18, 60: rure suo, Ov. F. 6, 671; cf.: ex meo propinquo rure hoc capio commodi, Ter. Eun. 5, 5, 1.