Lewis & Short

rū̆brīca, ae, f. [from ruberica, from ruber] (sc. terra), red earth of any kind.

  1. I. In gen., Vitr. 2, 3; Col. 3, 11 fin.; Plin. 18, 14, 36, § 135.
  2. II. In partic., red earth for coloring, ruddle, red-ochre, red-chalk: buccas rubrica, cera omne corpus intinxit tibi, Plaut. Truc. 2, 2, 39: rubricā delibatus, Auct. Her. 3, 22, 37: proelia rubricā picta aut carbone, Hor. S. 2, 7, 98; Vitr. 7, 7; Plin. 35, 6, 14, § 33; 6, 30, 35, § 190: si oculo rubricam dirigat uno, Pers. 1, 66 et saep.
    1. B. Transf. (post-Aug.).
      1. 1. The title of a law, the rubric (because written in red): interdicta proponuntur sub rubricā Unde vi (Dig. 43, 16; Cod. 8, 4) aliqua enim sub hoc titulo interdicta sunt, Dig. 43, 1, 2 fin.
      2. 2. A law: se ad album ac rubricas transtulerunt, Quint. 12, 3, 11: Masuri rubrica vetavit, Pers. 5, 90.