Lewis & Short

rēstĭtūtor, ōris, m. [restituo], a restorer, rebuilder.

  1. I. Lit.: templorum omnium, Liv. 4, 20: urbium, Inscr. Orell. 1103.
  2. II. Trop.: salutis meae, Cic. Mil. 15, 39; cf. Quint. 7, 1, 43 and 61: reipublicae, Eum. Grat. Act. ad Constant. 4: Galliarum, Vop. Aur. 9: tanti operis restitutor deus, App. Herm. Trism. p. 92.