Lewis & Short

rēscissĭo, ōnis, f. [rescindo, II.), a making void, annulling, rescinding, rescission (in jurid. and eccl. Lat.).

  1. I. Lit.: prioris decreti, Dig. 50, 9, 5: emptionis, ib. 43, 24, 11 fin.: emancipationis, ib. 37, 4, 3.
  2. II. Trop.: mortis, Tert. Res. Carn. 57, 5; cf. id. adv. Marc. 2, 7.