Lewis & Short

rancĭdŭlus, a, um, adj. dim. [rancidus] (post-Aug.).

  1. I. Lit., stinking, rank, rancid: opsonia, Juv. 11, 135.
  2. II. Trop., disgusting, loathsome, offensive: rancidulum quiddam locutus, Pers. 1, 33; cf. Mart. 7, 34, 7.