Lewis & Short

pulpĭtum, i, n. in sing. and plur., a staging made of boards, a scaffold, platform, pulpit, for public representations, lectures, disputations; and esp. as a stage for actors, Suet. Ner. 13; id. Gram. 4 fin.; Hor. Ep. 1, 19, 40: percurrit pulpita socco, id. ib. 2, 1, 174; id. A. P. 215: modicis instravit pulpita tignis, id. ib. 279; Prop. 4, 1, 15 (5, 1, 16): longa per angustos figamus pulpita vicos, Juv. 6, 78; 3, 174: vati, quem pulpita pascunt, id. 7, 93; 14, 256: ludibria scaenā et pulpito digna, Plin. Ep. 4, 25, 4 al.