Lewis & Short

prae-altus, a, um, adj. (not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Verg high: praealtae rupes, Liv. 40, 58: jugum, Auct. B. Afr. 37, 3: volatus volucrum, Plin. 2, 10, 7, § 48.
    Comp.: Saturni praealtius omnibus sidus, Mart. Cap. 8, § 886.
  2. II. Very deep: ostium fluminis praealti, Liv. 10, 2: mare, Plin. 5, 19, 17, § 76; Curt. 4, 2, 9: proxima terrae praealta sunt, Sall. J. 78, 2: paludes, Tac. H. 5, 15.
    Sup.: praealtissimus puteus, App. M. 8, p. 365 Oud.
    Adv.: praealtē, very deeply (post-class.): trabes in terram praealte defigitur, Veg. Mil. 4, 21.