Lewis & Short

pollĭcĭtor, ātus, 1, v. freq. a. and n. [polliceor], to promise (mostly ante- and post-class.; not in Cic. or Cæs.): pro capite argentum, Plaut. Rud. 4, 2, 24: operam suam alicui, id. Mil. 3, 3, 6; Dig. 50, 12, 6.
Absol.: ego te complures menses tuli Pollicitantem, nihil ferentem, Ter. Phorm. 3, 2, 36: sollicitando et pollicitando, id. And. 5, 4, 9: largiundo atque pollicitando magis incendere, Sall. C. 38, 1; id. J. 8, 1.