Lewis & Short

pĭpĕrātus, a, um, adj. [piper], peppered, seasoned with pepper.

  1. I. Lit.: garum piperatum, Petr. 36: acetum, Col. 12, 47, 5.
    1. B. Subst.: pĭpĕrātum, i, n., peppersauce, Cels. 4, 19; Apic. 3, 14.
  2. II. Trop., peppery, pungent: piperata facundia, Sid. Ep. 5, 8; 8, 11.
    1. B. Sharp, thievish: non fuit Autolyci tam piperata manus, Mart. 8, 59, 4.