Lewis & Short

2. pĭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [1. pilus].

  1. I. Neutr., to put forth hairs, to grow hairy: pilat pilos habere incipit, ahas pro detrahit pilos, a quo depilati, Paul. ex Fest. p. 204 Müll.: pilare dictum est, ut plumare, pilis vestiri, Non. 39, 25: corpus meum nunc pilare primum coepit, Afran. 39, 27; Nov. 39, 28.
  2. II. Act. (cf. ψιλόω).
    1. A. Lit., to deprive of hair, make bald, depilate: nates, Mart. 6, 56, 4: uxores, id. 12, 32, 33.
    2. B. Transf., to plunder, pillage (very rare, and not ante-Aug.; whereas compilare is class.): castra inimica, Amm. 31, 2, 8: villas, id. 31, 5, 8: pilati caesique, id. 14, 2, 3: malam parram pilavit, Petr. 43, 4 dub.