Lewis & Short

pĕr-ĭdōnĕus, a, um, adj., very fit, suitable, or proper, very well adapted to any thing (class.).

        1. (α) With dat.: locus peridoneus castris, Caes. B. C. 2. 24: visus est peridoneus praeceptor, maxime ad poëticam tendentibus, Suet. Gram. 11: consilia, Tac. A. 4, 12.
        2. (β) With ad: gens ad furta belli peridonea, Sall. Fragm. ap. Non. 310, 15, and ap. Serv. Verg. A. 11, 515.
        3. (γ) With qui and subj.: peridoneus maritus matri, cui bono periculo totam domus fortunam concrederet, App. Mag. 72.