Lewis & Short

peccātrix, īcis, f. [peccator], a female sinner (post-class.), Paul. Nol. Carm. 28, 127; Hier. adv. Joann. Jerosol. n. 4; Vulg. Luc. 7, 39.

        1. (β) Adj., sinning, sinful: peccatrix anima, Prud. Cath. prooem. 35: gens, Tert. Spect. 3: generatio, Vulg. Marc. 8, 38: radix, id. 1 Macc. 1, 11.