Pandāna, ae, f. [2. pando], one of the oldest gates of Rome, so called because it always stood open: Saturnia porta, quam Junius scribit, ibi, quam nunc vocant Pandanam, Varr. L. L. 5, § 42 Müll.; Sol. 1, 13: Pandana porta dicta est Romae, quod semper pateret, Fest. p. 220 Müll.