Lewis & Short

ŏdōrātĭo, ōnis, f. [odoror].

  1. I. Lit., a smelling, smell (very rare): qualis est haec aurium delectatio, tales sunt oculorum et tactionum et odorationum et saporum, Cic. Tusc. 4, 9, 20.
  2. II. Transf., the smell, the sense of smelling: odoratio in duas nares a summo artifice divisa est, Lact. Opif. D. 10.