Lewis & Short

nundĭnātĭo, ōnis, f. [nundinor], lit.,

  1. I. the holding of a market or fair; hence, a trading, trafficking, buying and selling: fuit nundinatio aliqua, et isti non nova, ne causam diceret, Cic. Verr 2, 5, 5, § 10: quae libido in jure dicundo fuerit, quae varietas decretorum, quae nundinatio, id. ib. 2, 1, 46, § 120: juris et fortunarum, id. Agr. 1, 3, 9; id. Phil. 2, 45, 115 Orell. N. cr.
  2. II. The market-price, Cod. Th. 7, 4, 32.