Lewis & Short

mĭnūtĭa, ae, f. [minutus], smallness, fineness, minuteness (post-Aug.): donec ad minutiam redigantur, to make quite small, reduce to powder, Sen. Ep. 90, 23: pulveris minutiae, little particles, Lact. Ira Dei, 10, 9.
Plur., insignificant matters, trifles: ut praetereamus negotiorum minutias, Amm. 23, 1, 1: humilium minutias indagare causarum, id. 26, 1, 1: historiam producere per ignobiles minutias, id. 27, 2, 11: per minutias, into the minutest detail; with scrutari, id. 14, 6, 25; with demonstrare, id. 23, 6, 74: gesta narrare, id. 28, 2, 12.
Postclass. collat. form mĭnūtĭes, ēi, f.: ad summam minutiem conterere, App. M. 9, p. 229: humana, id. ib. 11, p. 263; Arn. 6, p. 256; Lact. 2, 4, 12.