Lewis & Short

mellītus, a, um, adj. [mel], of honey, honey-.

  1. I. Lit.: melliti favi, Varr. R. R. 3, 16, 22: bellaria, id. ap. Gell. 13, 11: absorptio, Suet. Ner. 27.
      1. 2. Sweetened with honey, honey-sweet: placenta, Hor. Ep. 1, 10, 11.
  2. II. Trop., honey-sweet, darling, lovely: mammillae, Plaut. Ps. 1, 2, 47: Cicero, * Cic. Att. 1, 18, 1: oculi, Cat. 47, 1: passer, id. 3, 6: verborum globuli, Petr. 1.
    So in sup.: ubi ubi es mellitissime, Marc. Aur. ap. Front. Ep ad Caes. 4, 5 Mai.; cf.: mellitissimum savium, App. M. 2, 10, p. 119.
    As subst.: mellītus, i, m.: mi mellite, mi marite, my honey, my darling, App. M. 5, 6, p 161.