Lewis & Short

mălĕfĭcentĭa, ae, f. [maleficus], an evil-doing, ill-conduct towards any one, mischievousness; harm, injury (post-Aug.). (tursiones) maxime rostris canicularum maleficentiae assimulati, Plin. 9, 9, 11, § 34: neque ex beneficentia dei quicquam boni perveniat ad nos, neque ex maleficentia quicquam mali, Lact. Ira Dei, 1, 1.