Lūcĕtĭus, i, m., and Lūcĕtĭa, ae, f. [lux], light-bringer, a surname of Jupiter and of Juno: Lucetium Jovem appellat, Naev. ap. Gell. 5, 12, 6; cf. Serv. Verg. A. 9, 570; Macr. S. 1, 15; cf. also: Lucetium Jovem appellabant, quod eum lucis esse causam credebant, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.
Of Juno: Juno pulchra, sive te Lucinam, quod lucem nascentibus tribuas, ac Lucetiam convenit nuncupari, Mart. Cap. 2, § 149.