Lewis & Short

lītĭgĭōsus, a, um, adj. [litigium], full of disputes, quarrelsome.

  1. I. Lit.: fora, Ov. F. 4, 188: disputatio, Cic. Fin. 5, 26, 76.
    1. B. Fond of disputes, contentious, litigious: homo minime litigiosus, Cic. Verr. 2, 2, 14, § 37: duae anus, quibus nihil litigiosius, Sid. Ep. 8, 3: homines pertinacissimi et litigiosissimi, Aug. Ep. 68.
  2. II. Transf., of the object of dispute, disputed: praediolum, Cic. de Or. 3, 27, 106.
    1. B. Esp. of the subject of a lawsuit, contested, claimed: de rebus litigiosis et convenire et transigere possumus, Paul. Sent. 1, 2, 5: fundum litigiosum emere, Gai. Inst. 4, 117: pecora, Paul. Sent. 5, 18, 3.
      Adv.: lītĭgĭōsē, contentiously, Aug. c. Duas Epp. Pel. 3, 4, 13.