Lewis & Short

1. lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [Gr. root λυγin λύγος, λυγόω], to tie, bind, bind together, bind up, bandage, bind fast, etc. (syn.: vincio, destino; perh. only poet. and post-Aug. prose).

  1. I. Lit.: manus post terga ligatae, Ov. M. 3, 575: ligare et vincire crura et manus, Gell. 12, 3, 1: crus fasciā, Phaedr. 5, 7, 36: laqueo guttura, to tie up, Ov. M. 6, 134: vulnera veste, to bind up, bandage, id. ib. 7, 849: dum mula ligatur, is harnessed, Hor. S. 1, 5, 13: funem litoribus, Luc. 8, 61: sudarium circum collum, to bind around, Suet. Ner. 51: pisces in glacie ligatos, i. e. frozen fast, Ov. Tr. 5, 10, 49: nimbi ligati, i. e. ice, Petr. 123.
    1. B. Transf., to wind round, to surround: balteus loricam ligat, Val. Fl. 4, 94: digitosque ligat junctura, Ov. M. 2, 375; Sil. 7, 589.
      1. 2. To fix or fasten in: igne cremato lapide caementa in tectis ligantur, Plin. 36, 27, 68, § 200.
  2. II. Trop., to bind up, bind together, unite: dissociata locis concordi pace ligavit, Ov. M. 1, 25: vinclo propiore cum aliquo ligari, id. ib. 9, 548: laqueo colla, id. P. 1, 6, 39.
    1. B. To ratify, confirm: pacta, Prop. 4 (5), 4, 82: conjugia artibus magicis, Sen. Herc. Oet. 452: argumenta in catenas, * Quint. 5, 14, 32.
      Hence, P. a.: lĭgātus, a, um, connected with, adjoining: Tartari ripis ligatos squalidae mortis specus, Sen. Med. 742.