Lewis & Short

lĕvātĭo, ōnis, f. [1. levo].

  1. * I. A lifting up, raising, elevating: onerum levationes facere, Vitr. 10, 8; a metrical t. t. = ἄρσις, Aug. Mas. II. 18.
  2. II. Trop.
    1. A. An alleviation, mitigation, relief (class.): alicui esse levationi, Cic. Fam. 6, 4, 5: ea, quae levationem habeant aegritudinum, may produce an alleviation, may alleviate, id. Tusc. 1, 49, 119: levationem invenire acerbissimis doloribus, id. ib. 5, 41, 121: doloris at officii debiti, id. Att. 12, 23, 3.
    2. B. A diminishing (rare but class.): vitiorum, Cic. Fin. 4, 24, 67: periculi, Vell. 2, 130 fin.