Lewis & Short

lautĭtĭa, ae, f. [lautus], elegance, splendor, magnificence in one’s style of living, in one’s house, furniture, food, etc.

  1. I. In gen., Sen. Ep. 114, 9: fama ad te de mea nova lautitia veniet, Cic. Fam. 9, 16, 8: esse in lautitiis, Petr. 32: accuratissimae lautitiae, id. 34: summa cenarum lautitia, Plin. 35, 12, 46, § 162: lautitiae causa, id. 36, 6, 5, § 45: munditiarum lautitiarumque studiosissimus, Suet. Caes. 46: lautitia, epularum magnificentia, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.
  2. II. Lautitia farina appelabatur ex tritico aqua consperso, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.