Lewis & Short

jactātus, ūs, m. [jacto], a throwing to and fro, a tossing: pennarum, Ov. M. 6, 703: maris, Plin. 14, 18, 22, § 118; 33, 6, 32, § 99: quodlibet quassum vas et quolibet fragile jactatu, Sen. ad Marc. 11, 2.