Lewis & Short

in-tĕmĕrātus, a, um, adj., undefiled, unviolated, inviolate, chaste, virgin, pure: (Camilla) virginitatis amorem Intemerata colit, Verg. A. 11, 584: fides, id. ib. 2, 143: munera, pure gifts, id. ib. 3, 177: Penelope, inter tot juvenes procos, Ov. Am. 3, 4, 23: quid enim per hos dies inausum intemeratumve vobis, Tac. A. 1, 42: castra incorrupta et intemerata servare, id. H. 4, 58; id. A. 1, 49: ratis, Val. Fl. 4, 270: integrum et intemeratum beneficium, App. Flor. 16: corpora, unviolated. Tac. A. 12, 34: intemeratior cunctis virginibus, Mart. Cap. 1, § 6: equae, Stat. Th. 2, 724.
Adv.: intĕmĕ-rātē, incorruptly: popularibus plausibus servire (al. intemperanter), Cod. Th. 15, 5, 3.