hei (also ei), interj., an exclamation of grief or fear, ah! woe! freq. joined with mihi, ah me! woe is me! hei, perii miser! Plaut. Am. 2, 2, 36: hei, occidi! id. Aul. 2, 1, 28: hei, non placet convivium! id. Amph. 2, 2, 173: hei, vereor, ne quid Andria apportet mali, Ter. And. 1, 1, 46: hei, metuo lenonem ne, etc., id. Phorm. 3, 2, 6: hei, video uxorem, id. ib. 5, 3, 14 ei mihi, qualis erat! Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 2, 274; imitated by Verg. A. 2, 274: hei mihi, perii hercle! Plaut. Aul. 2, 8, 21: Am. Hei mihi! Br. Ne pave, id. Amph. 5, 1, 57: hei mihi, vereor dicere! Ter. And. 2, 1, 22: hei mihi, quantum Praesidium Ausonia et quantum tu perdis, Iule! Verg. A. 11, 57: hei mihi! conclamat, Ov. M. 6, 227: hei mihi! hei mihi! istaec illum perdidit assentatio, Plaut. Bacch. 3, 3, 7: hei misero mihi! id. Aul. 2, 2, 23; Ter. Heaut. 2, 2, 5. id. Ad. 2, 1, 19.