Lewis & Short

Haemŏnĭa (Aemŏnia), ae, f.,

  1. I. a poetical name of Thessaly, Ov. M. 1, 568; 2, 543; 8, 815; id. R. Am. 249; id. F. 5, 381: nivalis, Hor. C. 1, 37, 20.
  2. II. Derivv.
    1. A. Haemŏnĭus, a, um, adj., of or belonging to Hœmonia (Thessaly), Hœmonian (Thessalian): gens, Ov. Tr. 1, 10, 30: urbs, i. e. Trachin, id. M. 11, 652: Acastus, id. ib. 11, 410: juvenis, i. e. Jason, id. ib. 7, 132: puer, i. e. Achilles, id. F. 5, 400: equi, i. e. of Achilles, id. Tr. 3, 11, 28: lyra, the same, id. ib. 4, 1, 16: arcus, i. e. the constellation Sagittarius (because orig. the Thessalian centaur Chiron), id. M. 2, 81.
    2. B. Haemŏ-nĭdes, ae, m., = Αἱμονίδης, a Hœmonian or Thessalian; in plur., i. q. Argonautae, the Argonauts, Val. Fl. 4, 506.
    3. C. Hae-mŏnis (Aem-), ĭdis, f., a Thessalian woman, Ov. H. 13, 2; Luc. 6, 436; 590.