Lewis & Short

Fūrĭus (archaic Fūsius, Quint. 1, 4, 13; Liv. 3, 4 init.; cf. the letter R), a,

  1. I. a Roman family name.
      1. 1. M. Furius Camillus, the deliverer of Rome from the Gauls, Liv. 5, 19 sq.; Cic. Rep. 1, 3; id. Tusc. 1, 37, 90.
      2. 2. M. Furius Bibaculus, a Roman poet of Cremona, a contemporary of Cicero.
      3. 3. A. Furius Antias, a poet, the friend of Q. Lutatius Catulus the elder, Cic. Brut. 35, 132.
      4. 4. L. Furius Philus, consul in the year 618 A.U.C., who is introduced as a speaker in Cicero’s Republic al.
  2. II. Derivv.
    1. A. Fūrĭus (Fūsius), a, um, adj., of or belonging to a Furius (Fusius), Furian (Fusian): data fato quodam Furiae genti Gallica bella, Liv 31, 48, 12: cedo mihi leges Atinias, Furias, Fusias (al. Fufias), Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109; so, lex Furia (testamentaria), Gai. Inst. 2, 225; 4, 23 sq.: lex Furia Caninia (de manumissionibus), id. ib. 1, 42; for which: lex Fusia Caninia, Cod. Just. 7, 3.
    2. B. Fūrĭānus a, um, adj., Furian: poëmata, i. e. of the poet A. Furius Antias, Gell. 18, 11, 4.
      Subst.: Fūrĭāni, ōrum, m., the soldiers of M. Furius Camillus, the Furians, Liv. 6, 9, 11.