Lewis & Short

2. Flaccus, i, m.,

  1. I. a Roman surname; cf.: aures homini tantum immobiles: ab iis Flaccorum cognomina, Plin. 11, 37, 50, § 136; esp. freq. in the gens Valeria, Cornelia, and Horatia; e. g. si quid in Flacco viri est, i. e. in Q. Horatio, Hor. Epod. 15, 12.
    1. B. Transf., the writings of Horace: stabunt pueri, cum totus decolor esset Flaccus, Juv. 7, 227.
  2. II. Deriv.: Flaccĭā-nus, a, um, adj., of or belonging to a Flaccus, Flaccian: area, Val. Max. 6, 3, 1.