Lewis & Short

Fălernus ăger,

  1. I. the Falernian territory, famed for its wines, in Campania, at the foot of Mount Massicus, Plin. 14. 6, 8, § 62; Cic. Agr. 2, 25, 66.
    Subst.: in Faler no, in Falernus, Varr. R. R. 1, 8, 2.
  2. II. Derivv.: Fălernus, a, um, adj., of or from the Falernian territory, Falernian: vinum, Varr. R. R. 1, 2, 6; cf. vitis, Hor. C. 3, 1, 43; 1, 20, 10: uvae, id. ib. 2, 6, 19: mustum, id. S. 2, 4, 19: praela, Prop. 4 (5), 6, 73: cellae, Verg. G. 2, 96: faex, Hor. S. 2, 4, 55 et saep.: mons, i. e. Massicus, Flor. 1, 16; cf. saltus, id. 2, 6: pira, Plin. 15, 15, 16, § 53: tribus, a tribus rustica in Campania, Liv. 9, 20, 6 (al. Falerina).
      1. 2. Subst.: Fălernum, i, n.
        1. a. (Sc. vinum.) Falernian wine, Falernian, Hor. C. 1, 27, 10; 2, 11, 19: id. S. 2, 3, 115; id. Ep. 1, 14, 34 al.; also as masc. (sc. cadi): fumosi Falerni, Tib. 2, 1, 27.
        2. b. (Sc. praedium.) The name of a country seat of Pompey, Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Clu. 62, 175.