Lewis & Short

* exsŭlātĭo (exul-), ōnis, f. [exsulo], banishment, exile: exsulatione multare, Flor. 1, 22, 3.

• ...
• exsuctus
• exuctus
• exsūcus
• exūcus
• exsuccus
• exsūdo
• exūdo
• ēsūdo
• exsufflātor
• exufflātor
• exsufflo
• exufflo
• exsūgeo
• exūgeo
• exsūgo
• exūgo
• exsuctus
• exuctus
• exsul
• exul
• exsŭlāris
• exulāris
• exsŭlātĭo
• exulātĭo
• exsŭlātor
• exulātor
• exsŭlātus
• exulātus
• exsŭlo
• exŭlo
• exsŏlo
• exŏlo
• exsŭlor
• exulor
• exsultābundus
• exultābundus
• exsultans
• exultans
• exsultanter
• exultanter
• exsultantĭa
• exultantĭa
• exsultātĭo
• exultātĭo
• ...