Lewis & Short

2. ēsus, ūs, m. [1. edo],

  1. I. an eating (anteclass. and post-Aug.): esui condi, Varr. R. R. 1, 60; cf.: esui dare alicui, Plin. 20, 17, 69, § 178: agni, Vulg. Exod. 12, 4: esui esse, Gell. 4, 1, 20: esum et potum eximere, Tert. Anim. 43.
  2. II. Concr., food, Alcim. 5, 258.