Lewis & Short

ăgōnĭum, ii, n.: dies appellabatur, quo rex (sacrificulus) hostiam immolabat. Hostiam enim antiqui agoniam vocabant. Agonium etiam putabant deum dici praesidentem rebus agendis; Agonalia ejus festivitatem, sive quia agones dicebant montes. Agonia sacrificia, quae fiebant in monte. Hinc Romae mons Quirinalis Agonus et Collina Agonensis, Paul. ex Fest. p. 10 Müll.; and immediately foll., id. ib: Agonium id est, ludum, ob hoc dictum, quia locus, in quo ludi initio facti sunt, fuerit sine angulo; cujus festa Agonalia dicebantur; Agonium Martiale, Masurius ap. Macr. S. 1, 4.