Lewis & Short

dissŏlūbĭlis, e, adj. [dissolvo], that may be dissolved, dissoluble: mortale omne animal et dissolubile et dividuum sit necesse est, Cic. N. D. 3, 12, 29: coagmentatio, id. ib. 1, 8, 20; Lact. 2, 8, 39; 4, 8, 10.
Comp.: mutabilius et dissolubilius, Aug. de Genes. 8.