diffarrĕātĭo, ōnis, f., an ancient form of Roman divorce (cf.: remancipatio, divortium, repudium): genus sacrificii, quo inter virum et mulierem fiebat dissolutio. Dicta diffarreatio, quia fiebat farreo libo adhibito, Paul. ex Fest. p. 74, 13 Müll. (opp. confarreatio); Inscr. Orell. 2648; v. confarreatio.