Lewis & Short

dē-vōto, āvi, ātum, 1, v. intens. a. [id.].

  1. I. To dedicate, devote (rare): et me dicabo atque animam devotabo hostibus, Att. ap. Non. 98, 13 (but Cic. Par. 1, 2, 12, read devota vita); and,
  2. II. To bewitch, enchant: sortes, Plaut. Cas. 2, 6, 36: devotatus defixusque, Ap. Herb. 7.
  3. III. To invoke with vows: numina, Ap. M. 9, p. 227, 4: asinos cum Iside, Minuc. Fel. Oct. 28, 5.
  4. IV. To curse: se, August. 4 Quaest. in Hept. 40.