Lewis & Short

dē-fătīgo or dē-fĕtīgo, āvi, ātum, 1, v. a., to weary out, tire a person; to fatigue; to exhaust. (For syn. cf.: fatigo, fessus, lassus, langueo, languidus, defessus.
Freq. and class.)

  1. I. Lit.
          1. (α) Act.: cum crebro integri defessis succederent nostrosque assiduo labore defatigarent, Caes. B. G. 7, 41, 2; cf.: exercitum Pompeii quotidianis itineribus, id. B. C. 3, 85, 2; Suet. Caes. 65 et saep.: se, Plaut. Trin. 2, 1, 2; Ter. Ad. 4, 1, 3.
          2. (β) Pass.: opus faciam ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. Eun. 2, 1, 14: defatigatus vulneribus, Cato ap. Gell. 3, 7, 19: defatigatus, Caes. B. G. 1, 40, 8; and opp. integer, id. ib. 5, 16 fin.; 7, 85, 7; id. B. C. 3, 40, 2: defatigatus est populus nimis, Vulg. 1 Reg. 14, 31.
    1. * B. Transf.: ubertate nimia prioris aevi defatigatum et effetum solum, exhausted, Col. 1, praef. § 1.
  2. II. Trop.
          1. (α) Act.: deos suppliciis, votis, precibus, etc., Afran. ap. Non. 398, 23: ne te adolescens mulier defatiget, Ter. Ph. 5, 3, 11: censores, judices, Cic. Leg. 3, 12 fin.
          2. (β) Pass.: te nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic. Fam. 14, 1; id. de Or. 2, 41, 177; Plaut. Epid. 1, 2, 15: numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam, etc., Cic. de Or. 3, 36, 145; cf. id. Brut. 22, 86.
            Once with inf.: nec defatigabor permanere in studio libertatis, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 14 fin.