Lewis & Short

cȳma (cūma), ătis, n., and ae, f., = κῦμα,

  1. I. a young sprout of a cabbage; neutr., Lucil. ap. Non. p. 195, 5; Col. 10, 129; fem., id. 11, 3, 24; 12, 54, 3; Plin. 19, 8, 41, § 137 sq.; 20, 9, 35, § 90 al.
  2. II. A hollow sphere, spherical layer, stratum: quarum (naturarum) circa … centron, aquae primum, aërisque sequens, tertium ignis cyma commemorant, Mart. Cap. 8, § 814 Kopp ad loc.; cf. the context.