Lewis & Short

2. cuppēdo (cūp-), ĭnis, f. [orig. a collat. form of cupido, q. v; hence, in partic., a desire for delicacies], a tidbit, delicacy: Forum cupedinis, a place in Rome where delicacies were sold, Varr. L. L. 5, § 146 Müll.; id. ap. Don. ad Ter. Eun. 2, 2, 25; Paul. ex Fest. p. 48, 15 Müll.; App. M. 1, p. 113, 14 (Hildebr.: forum cupidinis); cf. cuppedinarius, and cuppes, II.