Lewis & Short

con-foedĕro, no perf., ātum, 1, v. a., to unite or join by a league (mostly in eccl. Lat.).

  1. I. Prop.: Sabinae impiis nuptiis confoederatae, Oros. 2, 4.
  2. II. Trop.: membra, Prud. στεφ. 2, 437: amicitiam nascentem, Hier. Ep. 4, n. 1 al.