Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ūnĭversus, a, um (poet. contr., unvorsum, Lucr. 4, 262; plur. OINVORSEI, S. C. Bacch.), adj. [unus-verto, turned into one, combined into one whole],

  1. I. all together, all taken collectively, whole, entire, collective, general, universal (opp. singuli).
          1. (α) Sing.: universa provincia, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 168: terra, id. Rep. 1, 17, 26: familia, id. Caecin. 20, 58: mare, id. Fin. 2, 34, 112; 4, 2, 3: universum mundum complecti, id. N. D. 1, 43, 120: Gallia, Hirt. B. G. 8, 39, 2: triduum, three days together, Ter. Eun. 2, 1, 18: vita, Cic. Rosc. Com. 15, 44: odium tantum ac tam universum, id. Pis. 27, 65: confusa atque universa defensio, id. Sest. 2, 5: universa et propria oratoris vis, id. de Or. 1, 15, 64: de universā philosophiā, id. Tusc. 3, 3, 6: bellum, Liv. 7, 11, 1: dimicatio, a general engagement, id. 22, 32, 2; so, pugna, id. 27, 12, 9.
            Strengthened by totus: lupus Gregem universum voluit totum avortere, Plaut. Trin. 1, 2, 134.
          2. (β) Plur.: de universis generibus rerum dicere, Cic. de Or. 2, 17, 71: ex iis rebus universis eloquentia constat, quibus in singulis elaborare permagnum est, id. ib. 1, 5, 19: ut eadem sit utilitas uniuscujusque et universorum, id. Off. 3, 6, 26: quae (virtus) etiam populos universos tueri soleat, id. Lael. 14, 50: in illum universi tela coniciunt, Caes. B. G. 5, 44; 4, 26; 7, 17: qui (Democritus) ita sit ausus ordiri: haec loquor de universis. Nihil excipit, de quo non profiteatur: quid enim esse potest extra universa? Cic. Ac. 2, 23, 73.
            Strengthened by omnes: id genus hominum omnibus Universis est adversum, Plaut. Trin. 4, 3, 40: talibus dictis universi omnes assensere, App. M. 7, p. 189.
  2. II. Substt.
    1. A. ūnĭversi, ōrum, m., the whole body of citizens, all men together: cum crudelitate unius oppressi essent universi, Cic. Rep. 3, 31, 43: et earum urbium separatim ab universis singulos diligunt (di), id. N. D. 2, 66, 165: si universi videre optimum et in eo consentire possent, nihil opus esset pluribus, id. Rep. 1, 34, 52; Suet. Galb. 10.
    2. B. ūnĭversum, i, n., the whole world, the universe: tum censet imagines divinitate praeditas inesse in universitate rerum: tum principia mentis, quae sunt in eodem universo, deos esse dicit, Cic. N. D. 1, 43, 120: genitor universi, Col. 3, 10, 10.
      1. 2. Adverb.: in universum, as a whole, in general, generally (not in Cic. or Cæs.): non nominatim, sed in universum, Liv. 9, 26, 8: terra etsi aliquando specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda, Tac. G. 5; so id. ib. 6; Plin. 6, 17, 19, § 50.
        Hence, adv.: ūnĭversē, in general, generally (cf.: omnmo, generatim, communiter): singillatim potius quam generatim atque universe loqui, Cic. Verr. 2, 5, 55, § 143: cetera universe mandavi: illud proprie, ne pateretur prorogari nobis provincias, id. Att. 5, 2, 1; App. Dogm. Plat. 3, p. 268.