Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

nīmīrum, adv. [ni, i. q. ne mirum, v. ni, I.; lit. not wonderful; cf., less strong than mirum ni; v. ni, III. A. β; hence], to introduce an assertion as indisputable,

  1. I. without doubt, doubtless, indisputably, certainly, surely, truly: nimirum homines frigent, are certainly received coolly, Ter. Eun. 2, 2, 37: nimirum Themistocles est auctor adhibendus, Cic. Off. 2, 20, 71: non parva res, sed nimirum omnium maxima, id. Mur. 22, 45: et nimirum is princeps ex Latinis, id. Brut. 21, 82: is est nimirum Soter, qui salutem dedit, id. Verr. 2, 2, 63, § 154; id. Leg. 2, 1, 3; id. de Or. 1, 4, 16; id. Or. 23, 75: non omnia nimirum eidem di dedere, truly, Liv. 22, 51: nimirum haec illa Charybdis, etc., Verg. A. 3, 558: cui placet alterius sua nimirum est odio sors, of course, Hor. Ep. 1, 14, 11.
    After a question: sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit, Cic. Quint. 25, 79.
  2. II. Freq. in an ironical sense, doubtless, to be sure, forsooth: aperienda nimirum nocte janua fuit, Liv. 40, 9: uni nimirum tibi recte semper erunt res, Hor. S. 2, 2, 106; 2, 3, 120; id. Ep. 1, 9, 1; 1, 15, 42; Juv. 2, 104; Tac. H. 1, 33: nimirum summi ducis est occidere Galbam, id. A. 2, 82.