Lewis & Short

vĭgōro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [vigor].

  1. I. Act., to animate, invigorate: disciplinam, Tert. Pud. 2: juvenis vigoratus, stout, lusty, vigorous, App. M. 9, p. 227.
  2. II. Neutr., to become strong, gain strength: vinum animae vigorantis ex vite Christi, Tert. Res. Carn. 26 med.