Lewis & Short

vĕtĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [vetus], to make old (late Lat.): dicendo autem novum veteravit prius, Vulg. Heb. 8, 13.
P. a.: vĕ-tĕrātus, a, um, old, inveterate: mederi ulceribus veteratis, Plin. 32, 10, 52, § 141: caseus, mouldy, Scrib. Comp. 140.